Zoals al vaker beschreven hebben onze kinderen, met name onze jongste, enorm baat bij structuur, rust en voorspelbaarheid. Zo ook als het aankomt op verjaardagen en visite, zowel bij ons thuis als bij iemand anders. Dat betekent niet alleen voor ons zelf aanpassen maar we moeten ook een beroep doen op het aanpassingsvermogen van andere mensen. Gelukkig hebben wij vele lieve vrienden en familie die hier ons vanaf dag 1 in steunen omdat ze weten dat ze het zo voor de kinderen en helemaal voor onze jongste het fijnste is en zij zich op hun gemak voelen.
Spontane visite is voor vooral onze jongste niet fijn, daarom vragen wij mensen altijd van te voren te bellen voordat ze komen. Hierdoor kunnen wij onze jongste voorbereiden dat iemand langs komt en daardoor het moment van de dag anders verloopt dan wat hij verwacht zou hebben. Zelfs al ben je al in de buurt, eventjes een telefoontje zorgt ervoor dat onze jongste de veranderende situatie beter aan kan.
Met verjaardagen zijn er ook de nodige aanpassingen. Als wij zelf een verjaardag vieren, geven wij bij de uitnodiging aan tussen welke tijden de visite welkom is. Hier waren we al mee begonnen toen onze oudste klein was en we in de gaten kregen dat het fijn was voor hem om te weten van en vooral tot hoe laat de visite er zouden zijn. Wij hebben toen ook een hele periode het steeds gevierd tot een uur of 2 in de middag zodat mijn man daarna de twee oudste mee kon nemen naar de speelgoedzaak om hun bonnen in te kunnen wisselen die ze vaak kregen als cadeau en in die tijd zorgde ik er dan voor dat alles al aan kant was en er rust in huis was zodra ze terug waren. We zorgden er voor dat de cadeaubonnen toen snel ingeleverd konden worden omdat vooral onze oudste dan zich niet steeds af hoefde te vragen wanneer dat stond te gebeuren. We vieren het ook altijd op zaterdag zodat ze zondag nog bij kunnen komen van alle prikkels.
Onze jongste heeft door zijn zwaardere autisme altijd het meeste moeite gehad met druktes, daardoor waren verjaardagen voor hem altijd onprettig, een kwelling konden we vaak wel zeggen. We hebben daardoor de eerste jaren van zijn leven hem enorm in bescherming moeten nemen. Als wij een verjaardag hadden van een van zijn broers bijvoorbeeld dan kwamen mijn ouders altijd in de ochtend op tijd op verjaardag om dan vervolgens voor de komst of net na de komst van de eerste visite onze jongste mee te nemen naar hun huis waardoor hij rust had en zijn broers wel een goede verjaardag konden hebben. Eind van de middag kwamen opa en oma dan weer terug met onze jongste zodra de rust weder gekeerd was en alles weer normaal was in huis. Enorm dankbaar dat zij dat steeds voor hem deden. Maar zijn eigen verjaardag hadden wij jaren niet echt gevierd, je deed hem daar geen plezier mee namelijk. Al die prikkels, al die mensen die op hem af kwamen en hij wist vaak niet eens wat hij met al die cadeaus aan moest. Wij nodigden dan alleen de grootouders uit en keken naar wat voor hem het leukste en prettigste was, zo had hij ook altijd een leuke dag. Ondertussen kunnen we wel zijn verjaardag met wat visite vieren, maar evengoed niet een hele drukke verjaardag. Ook is hij bij elke verjaardag aanwezig van de andere gezinsleden. Om het voor hem zo fijn mogelijk te laten verlopen vieren we verjaardagen in tijdsblokken, een aantal mensen in de ochtend en een aantal mensen in de middag. Dit zorgt ervoor dat de drukte verdeeld wordt en het is voor hem, maar ook voor de andere gezinsleden duidelijk wie wanneer komt. Het is altijd enorm fijn geweest dat familie en vrienden met veel liefde daar rekening mee hebben willen houden. Die shoutout geldt ook voor de andere kant op, daarmee bedoel ik de verjaardagen van anderen. Veel vrienden en familie hebben zonder aarzeling zich op voorbaat aan ons aangepast als ze een verjaardag vierden. Zo mogen we overal op een ander moment op visite komen zodat we niet midden in de druktes zitten en als er wel meer mensen zijn en we zullen daardoor eerder weg moeten gaan wordt het ons ook nooit kwalijk genomen. Die steun is enorm fijn en het liefste van hun is dat zodra wij een uitnodiging voor een verjaardag krijgen wij direct aangeboden krijgen om apart te komen. Ze ook vragen wat we fijn vinden, wat fijn is voor onze jongste en zijn broers en dat allemaal zonder dat wij het zelf hoeven te vragen of aan te geven. Gewoon het mee willen denken en werken in het belang van ons gezin is voor ons echt iets wat wij niet als vanzelfsprekend zien maar waar wij zeer dankbaar voor zijn! Bedankt!