De herfstvakantie staat alweer bijna voor de deur, de eerste schoolweken zijn al weer aardig achter de rug en wat is de start alweer goed verlopen!
Dit schooljaar is onze middelste musketier begonnen in groep 7, met veel plezier gaat hij weer lekker naar school. De klasgenootjes zijn vertrouwd en de meester is erg grappig, aldus onze musketier zelf. De sfeer voelt goed en hij is er klaar voor om dit pittige jaar te gaan starten, groep 7 is immers het jaar dat het toch echt een stukje serieuzer gaat worden qua leerwerk en de kinderen toch wel aan de bak moeten gaan, want aan het eind van dit jaar wordt duidelijker welke leer richting het kind op zal gaan aan het einde van de basisschoolperiode. Maar eerst nog eventjes gezellig op schoolreisje geweest voordat het echte werk dan goed kon beginnen. En wat een feest, chef appel ging ook weer mee op schoolreisje! Chef appel? Ja chef appel, oftewel zijn vader (mijn man). Hij heeft die bijnaam gekregen omdat hij al meerdere keren mee is geweest op schoolreisje, zowel bij de oudste als de middelste, waarbij hij in de bus de appeltjes sneed om vervolgens uit te delen. Chef appel dus! En wat onze musketiers en hun vader aangaat is een schoolreisje echt altijd plezier voor groot en klein!
Onze jongste musketier is ook weer met plezier begonnen op zijn speciale schooltje. Dit jaar moest hij naar een andere locatie, omdat deze groep voor de kinderen van 6 tot 9 jaar is en hij immers alweer bijna 7 wordt. Alle kindertjes die met hem mee zijn gegaan naar deze groep, komen ook merendeels uit zijn eigen groepje en het groepje naast die van hem op de vorige locatie , dus voor hem enorm vertrouwd. Maar niet alleen de klasgenootjes zijn vertrouwd, ook 1 lieve juf was hem al bekend. Deze juf zat eerst op de basisschool waar hij zelf ook zat voordat hij naar speciaal onderwijs ging, zij gaf daar toen les in de kleuterklas naast die van hem. Dus hoe fijn is dat voor hem, voor ons en ook de juf dat we elkaar kennen en hoe leuk is het dat zij op deze manier al onze jongens in haar klas heeft gehad! Voor onze jongste was het dan alleen nog wennen aan de nieuwe locatie en aan de overige juffen, maar dat ging gelukkig al heel snel goed!
Onze oudste musketier had wel de meest spannende start van alle 3, hij is immers voor het eerst naar de middelbare school gegaan. Omdat hij autisme heeft hebben ze vanuit de basisschool hem opgegeven voor het 4 daagse programma “automatische overstap” van het GGZ. Dit programma is bedoeld voor kinderen die er baat bij hebben dat de overstap van basisschool naar middelbare school zo soepel mogelijk verloopt met zo min mogelijke spanningen voor het kind. Alle kinderen die ervoor zijn aangemeld komen in de laatste week van de zomervakantie samen op 1 locatie, ditmaal toevallig op de school waar onze zoon nu op zit. Drie ochtenden gaan ze op een leuke manier uitleggen wat de verschillen zijn tussen de basisschool en de middelbare school en ze geven daarbij tips en adviezen wat je kunt doen of zeggen in bepaalde situaties. Na die 3 ochtenden gaan alle kinderen op de vierde dag ieder naar hun eigen nieuwe school toe om daar dan in alle rust kennis te maken met de school, waarbij ze o.a. laten zien hoe de kluisjes werken, hoeveel tijd je hebt om van het ene naar het andere lokaal te gaan, waar je terecht kan voor hulp en krijgen de kinderen een hele rondleiding door de school. Onze zoon vond dat enorm prettig en heeft daarbij ook al 2 leerlingen leren kennen die ook naar zijn school gaan. Hij zei in die week iets tegen mij wat mij wel enorm ontroerde toen ik hem vroeg of de kinderen leuk waren, namelijk: “Mam, ze waren allemaal net als ik, ik weet niet hoe ik het uit moet leggen maar ik voelde me thuis en op mijn gemak bij hun.” Hij voelde zich begrepen en vooral niet alleen en dat het daar ook oké is om anders te zijn. En dat gevoel werd op dag vier ook nog versterkt toen mijn man en ik na dat programma samen met onze zoon nog een gesprek hadden met iemand van het ondersteuningsteam van de school. Zij legde uit waar hij terecht kan als het eventjes niet meer zo goed gaat in zijn hoofd en dat hij een speciale kaart zou krijgen die hij alleen maar hoeft te laten zien aan de docent tijdens de les waarna hij daarna zo zwijgend het lokaal kan verlaten om naar het ondersteuningslokaal te gaan waar een team werkt die hem daar dan op vangt en samen met hem naar een oplossing zal gaan zoeken. Hij mag daar ook naar toe in een pauze of tussenuur als hij behoefte heeft aan steun of gewoon puur eventjes alleen wilt zijn en rust wilt hebben zonder te hoeven uitleggen waarom dat even nodig is. Voor ons als ouders zijnde natuurlijk ook een heel fijn idee dat het er is, zeker nu hij zoveel verschillende docenten heeft die niet allemaal op dezelfde manier werken en reageren. Dat zij zo werken voor kinderen met autisme of andere extra zorgen, was dan ook 1 van de redenen dat het voor zowel ons als voor onze zoon goed voelde om naar deze school te gaan. Omdat onze zoon met de trein naar school reist zijn we naast het programma in die laatste week van de zomervakantie ook gaan oefenen met de trein met hem, wat ook enorm hielp om hem daar ook zekerder in te laten voelen. Zowel oefenen met de trein, het programma volgen van het GGZ en het gesprek met het ondersteuningsteam en wetende dat hij mij altijd bellen en appen kan indien nodig, zorgden er vervolgens voor dat hij vanaf de start tot aan nu met vertrouwen en veel plezier naar school toe gaat. Hij gaat het redden en we zijn trots op hem, trots op zijn broertjes, trots op ons gezin, op naar een mooi nieuw schooljaar!